Thais voor beginners

Is Raymond nou de enige sukkel aan boord met een Nederlandse vrouw? Om ons heen in het vliegtuig alleen maar blanke mannen met een donkere dame. Waarom zie je dat nou nooit eens andersom? 

Wringen 

Met zo'n lange verre reis in het verschiet, vullen de dagen die er aan vooraf gaan zich moeiteloos. Vrienden en familie allemaal nog even bij langs, grote en kleine regeldingetjes. De laatste week tassen inpakken, wikken en wegen wat mee gaat op reis en dan toewerken naar het 'ontpersoonlijken' van onze huizen,  die we deze periode verhuren. Drie maanden lang leven uit maar 2 fietstassen. We wringen de laatste schoonmaakdoekjes uit naast de voordeur en trekken die achter ons dicht. 

Suïcidaal 

In het hotel kom ik tot de ontdekking dat ik helemaal niets ben vergeten, een unicum. Bangkok is nog helemaal zichzelf. Druk verkeer, luid toeterend onderbroken door de snerpende fluitjes van de verkeersregelaars, die, het hoofd bedekt met vieze lappen en een grote hoed, zich suïcidaal tussen de bussen en vrachtwagens werpen om ons voetgangers over te zetten. 

Voeten in je billen 

Na zes geldautomaten eindelijk bingo. In een hoekje van de shoppingmall vinden we een Thaise massagesalon. Een uur lang strelende, knedende sterke handen over je voeten, benen, handen, armen, rug. Ellebogen die in je schouders worden gezet en voetzolen die over je billen wandelen jagen het laatste beetje stress het vermoeide lijf uit. 

Wasbord 

De eerste dag fietsen, Bangkok uit, is een belevenis. Ik tel op een moment acht viaducten in drie niveaus boven mij. Maar het zou Azie niet zijn als dan niet precies dáár een marktje ligt, kraampjes met één en al bedrijvigheid. Over een wasbordachtige weg in aanleg bereiken we een populaire Boeddhistische tempel. Hier kan men op audiëntie gaan bij een monnik, voor wie men dan eerst een reeds gevulde goodie box koopt. 

Everything, we do not have 

Het Thaise engels is niet veranderd. Op onze vraag, bij een drijvend terrasje aan het water, "Do you have tea?" (No. Lemonade? No. etc.) is het antwoord "Everything, we do not have. Beer have". Dat snap je meteen, toch? Met een enorm ijsdessert sluiten we de dag af. Vanaf nu fietsen we naar de grens met Cambodja, via achteraf weggetjes waar geen toerist ooit komt.